قرار گرفتن در معرض سرب، یکی از شایع­ترین مسمومیت­ های قابل پیشگیری در دوران کودکی است. اطلاعات «مرکز کنترل بیماری­ها» نشان می­دهد که ۶% کودکان ۲-۱ ساله و ۱۱% کودکان سیاه پوست (غیر اسپانیایی) ۵-۱ ساله، سرب موجود در خونشان در محدوده­ی سمی است. سرب، سمی قوی است که می­تواند بر افراد، در هر سنی اثر بگذارد.کودکانی که در حال رشد هستند،آسیب پذیرترند؛ زیرا سیستم عصبی در حال رشد آن­ها، در مقابل اثرات سرب حساس­تر می­شود.

تقریباً همه­ی کودکان در ایالات متحده­ی آمریکا، در معرض سرب قرار دارند. منابع رایج آن، سرب موجود در رنگ،آب و خاک است. خانه­هایی که قبل از سال ۱۹۵۰ ساخته شده­اند، بیشترین خطر را در سرب موجود در رنگ دارند. بعضی کودکان ممکن است تراشه­های رنگ را بخورند یا قورت دهند که همین امر، خطر قرار گرفتن در معرض سرب را در آن­ها افزایش می­دهد.

قرار گرفتن در معرض سرب می­تواند به طور وسیعی بر رشد و رفتار کودک اثر بگذارد؛ حتی قرارگرفتن در معرض مقدار کم سرب، سبب بی­توجهی، بیش فعالی و خشونت کودکان می­شود.کودکانی که در معرض سرب بیشتری قرار می­گیرند، ممکن است دچار مشکلاتی در یادگیری، خواندن، تأخیر در رشد و از دست دادن شنوایی شوند. در سطوح بالاتر، سرب می­تواند سبب آسیب همیشگی مغز و حتی مرگ شود.
والدین باید اطمینان حاصل کنند که خانه­هایشان از رنگ حاوی سرب خالی و میزان سرب موجود در آب آشامیدنی آن­ها،بسیار بسیار کم باشد. مرکز کنترل بیماری­ها،توصیه می­کند که همه­ی کودکان برای قرار گرفتن در معرض سرب،م حفوظ نگه داشته شوند. یک آزمایش خون ساده و ارزان مشخص می­کند که کودک، میزان خطرناکی از سرب در خونش دارد یا خیر. این آزمایش می­تواند از طریق یک پزشک یا سازمان بهداشت عمومی انجام شود.
تشخیص و درمان زودهنگام مسمومیت حاصل از سرب، خطر آسیب همیشگی آن را در کودک کاهش می­دهد.درمان، با دور کردن کودک از نزدیکی منابع سرب آغاز می­شود. داروها می­توانند سرب را از خون خارج کنند.
مترجم: هدی اخیانی
منبع: آکادمی روانپزشکی کودک و نوجوان