یکی از مسائلی که بعد از تولد فرزند ذهن والدین را مشغول می کند این است که کی فرزندشان صحبت خواهد کرد .چون یکی از انتظارات والدین این است که هر چه زودترتوسط کودکشان به با با ومامان خطاب شوند و برای همین لحظه شماری می کنند وملاک ومعیار شروع گفتار کودکشان گفتار کودکان همسن وسال کودکشان میباشد
بعضی اوقات والدینی به مراکز درمانی مراجعه می کنند که کاملا مضطرب ونگران هستندو به حاطر اینکه به متخصصهای دیگری هم مراجعه نموده اند وجواب داده شده انها را قانع نکرده ویا بعضی اوقات جواب های داده شده درست از اب در نیامده است اضطراب ونگرانی انها افزایش یافته است معمولا سوال اینگونه والدین این است که چرا کودک ۲ساله من نمیتواند.

مثل دیگر بچه ها حرف بزند و یا اینکه چند کلمه بیشتر نمیگوید -صحبت های ما را متوجه نمیشود -و یابا وجود اینکه صحبت های ما را متوجه میشود نمیتواند حرف بزند و از ایما واشاره استفاده میکند که بعضی اوقات ما متوجه ایماواشاره او نمی شویم و او عصبانی میشود و داد وفریاد راه می اندازد – البته اینگونه نگرانی ها بیشتر در مورد پسرها مطرح میباشد تا دخترها .

چون میزان شیوع اختلالات گفتار ی و شنوایی در پسرها ۳ تا ۴برابر بیشتر از دختر هاست .در برخورد با اینگونه والدین استفاده همیشگی از این جمله که “تا ۳سالگی مشکل بر طرف می شود “کاملا غلط است و چون نویسنده با خانواده های زیادی روبرو شده است این توصیه توسط متخصصین به انها شده است ولی با وجود اینکه به ۳سالگی میرسند ویا وارد ۴و۵ سالگی میشود مشکل همچنان باقی است

حتما باید کودک وسوابق او بررسی شود تا جواب منطقی وعلمی داده شود .بعضی اوقات ممکن است از نظر زمانی به کودک فرصت لازم داده شود ولی بعضی اوقات نیز باید مشاوره و درمان شروع شود و خانواده هرچه زودتر متوجه مشکل کودک خود شوند وباید انها راتوجیه نمود که زمان را از دست ندهند .همیشه گذر زمان مشکل را حل نمیکند وبعضی اوقات مشکل راشدیدتر هم میکند وفرصت ها را از بین میبرد .
نویسنده خانواده ای را سراغ دارد که ۳فرزند مبتلا به عقب ماندگی ذهنی دارد که یکی ۸ساله -دیگری ۶ساله واخری ۴ساله است وچون این کودکان صحبت نمیکردند به مرکز درمان مراجعه کردند.

پس از ارزیابی های لازم تشخیص عقب مانده گی ذهنی داده شد اگر این خانواده پس از تولد اولین فرزند جهت مشکل تاخیر گفتاری مراجعه میکرد ند شاید از نظرمتخصص ژ نتیک باردار شدن مجدد ممنوع اعلام میشد.
هم اکنون درگیر ۳ کودک مبتلا به عقب ماندگی ذهنی نبود . توصیه ما این است که که به حرف افراد غیر متخصص از جمله همسایه -فامیل -دوستان – پدر بزرگ ومادر بزرگ دراین زمینه گوش ندهید
چون هر کودکی منحصر به فرد است ومشکلات وی نیز منحصر به فرد است واگر همسایه شما کودکی دارد که تاخیر درگفتار دارد ولی جبران شده است این مسئله ممکن است در مورد کودک شما اتفاق نیافتد.
همانطوری که پزشکان به بیماران خود توصیه میکنند که اگر داروئی مشکل شما را برطرف کرد ان دارو را برای دیگران تجویز نکنید چون ممکن است مشکل فرد را برطرف نکند و یا حتی مشکل را شدیدتر هم نماید

ماهم به شما توصیه میکنیم برای تشخیص مشکل فرزند خود به متخصصین گفتار وزبان مراجعه کنید وتوصیه افراد غیرمتخصص را بکار نبرید .گاهی اوقات تاخیر گفتار طبیعی است مثلا کودکی که مراحل قبل از شروع تک کلمه ای را خوب طی کرده است درک وشناخت خوبی دارد -راه رفتن او طبیعی است -مشکل شنوائی ندارد -کاملا هوشیار است و تمام تست های مربوط به مغز-خون -متابولیسم وازمایش های هورمونی او طبیعی بوده است با راهنمای والدین ودادن تمرینات به انها جهت انجام در منزل میتوان منتظر گذشت زمان بود تا بهبودی حاصل شود .ولی اگر تاخیر به خاطر عقب ماندگی ذهنی -ناشنوائی کم شنوائی ضربه های مغزی -فلج مغزی شکاف کام واختلالات نافذ رشد میباشد دیگر نمیتوان منتظر گذشت زمان بود وباید هرچه سریعتر اقدامات درمانی لازم را انجام داد به عنوان مثال کودک مبتلا به ناشنوائی شدید که به هیچ وجه نمیتواند از وسائل کمک شنوائی مانند سمعک استفاده کند باید قبل از ۴سالگی کاشت حلزون انجام گیرد چون به ندرت بعد از ۴سالگی این کار در ایران انجام میگیرد و برای
همیشه فرد از نعمت شنوائی وصحبت کردن محروم میشود بنابراین یک نسخه واحد برای همه افراد مبتلا به تاخیر گفتار نمیتوان پیچید وحتی اگر تاخیر هم طبیعی باشد رها کردن کودکان به حال خود کار درستی نیست
باید باتحریکات کلامی مناسب وبه جا سرعت جبران کردن را بیشتر کرد واین کار توسط متخصصین بالینی گفتار وزبان نجام میشودوبعضی وقت ها با بررسی تاریخچه خانوادگی کودک تشخیص داده میشود که افراد دیگری دراین فامیل دیر صحبت کرده اند ولی این نظر حتما توسط اسیب شناس گفتار وزبان داده شود
نویسنده علی اکبر محمدرضائی