اگرچه مشکلات در گفتار و زبان با هم متفاوت است، اما این دو اغلب با هم هم‌پوشانی دارند. کودکی که مشکلات زبانی و تکلمی دارد شاید قادر به تلفظ صحیح کلمات باشد اما نتواند بیش از دوتای آن‌ها را در کنار هم بیاورد.
در مورد کودک دیگر ممکن است فهم گفتارش سخت باشد اما او قادر به استفاده از لغات و اصطلاحات برای بیان نظراتش باشد و دیگری ممکن است بتواند خوب صحبت کند اما در انجام دستورات و فهم آن‌ها مشکل داشته باشد.
نشانه های وجود مشکل احتمالی
اگر شما در مورد گفتار و تکلم کودک خود نگران هستید، در این‌جا به چند نکته اشاره شده که با توجه به آن‌ها می‌توانید درخصوص مشکل داشتن فرزندتان مشکوک شوید:
باید نسبت به کودکی که به صداها پاسخ نمی‌دهد یا نمی‌تواند با درآوردن صدا، منظور خود را برساند، دقیق باشید. بین ۱۲ تا ۲۴ ماهگی اگر در کودک‌تان موارد زیر را می‌بینید آن را پشت گوش نینداخته و پیگیر باشید:
* استفاده نکردن از اشاره و ادا مثل تکان دادن دست در هنگام خداحافظی تا ۱۲ ماهگی
* داشتن مشکل در تقلید صدا تا ۱۸ ماهگی
* داشتن مشکل در فهم درخواست‌های کلامی ساده و انجام آن‌ها
اگر کودک بزرگ‌تر از ۲ سال مشکلات زیر را داشت، حتماً او را توسط متخصص مورد سنجش و بررسی قرار دهید:
* اگر او فقط می‌تواند کلمات و عکس‌العمل‌ها را تقلید کند و خود قادر به تولید کلمات یا اصطلاحات به طور خودآگاهانه نیست.
* اگر فقط قادر به بیان صداها و کلمات خاصی که تکرار می‌شوند است و نمی‌تواند از گفتار برای ارتباط بیشتر استفاده کند.
* نمی‌تواند دستورات ساده را بفهمد و اجرا کند.
* اگر تن صدای نامتعارفی دارد (مثلاً صدای خشن و گوش خراش یا صدای تودماغی دارد).
* اگر گفتار کودک نسبت به سنش، قابل فهم نباشد، والدین باید حدود نیمی از گفتار کودک خود را در ۲ سالگی متوجه شوند و در ۳ سالگی حدود سه چهارم آن را بفهمند. تا ۴ سالگی کلام کودک باید تقریباً به طور کامل فهمیده شود حتی به وسیله‌ی افرادی که او را نمی‌شناسند.