بیشتر کودکان از دستشویی رفتن گریزان هستند و گاهی با وجود آن که به لگن نیاز دارند ولی در برابر این پرسش که آیا نیاز به دستشویی دارند می گویند “نع”.

در این داستان هم هر چه بابا خرسی تلاش می کند او را به انجام این کار تشویق کند موفق نمی شود، تا اینکه درست در میانه بازی او احساس می کند که باید روی لگن بنشیند. او با سرعت شروع به دویدن می کند و درست به موقع به لگن می رسد.

این داستان به کودک کمک می کند تا بفهمد که دیگران هم مانند او هستند و کودک با همزاد پنداری می تواند این عمل را به راحتی انجام می دهد و والدین هم یاد می گیرند که با پافشاری کاری از پیش نخواهند برد.

نویسنده این کتاب  ویرجینیا میلر است که خانم فاطمه ستوده آن را به زبان فارسی برگردانده.

به نقل از کتابک