برخی کودکان از بدو تولد خصوصیاتی را نشان می دهند که برخی از والدین آن ها را نادیده می گیرند، زیرا این کار زندگی آن ها را آسوده می کند و یا به این دلیل که نمی خواهند با این حقیقت که ممکن است کودکشان از نظر ذهنی پایین تر از حد طبیعی باشد رو به رو شوند.
هرگاه متوجه شدید که یکی از عبارات زیر را برای توصیف کودک خود به کار می برید باید این فکر به مغز شما خطور کند که کودکتان نیاز به آزمودن دارد.

او همیشه بچه خوب و ساکتی است و به ندرت گریه می کند.
فراموش می کنیم که این بچه را داریم؛ هیچ وقت ما را اذیت نمی کند.
گاهی اوقات فقط در گهواره اش دراز می کشد و اصلا حرکت نمی کند و زیاد هم می خوابد.
یک تکه جواهر است یک بچه فوق العاده بی دردسر، برعکس برادرش
به ندرت صدایی در می آورد؛ به نظر می رسد که در دنیای خودش زندگی می کند.
انگار از هشت ماهگی به بعد زنده شد، چون قبل از آن زیاد حرکت نمی کرد.

چنین کودکی تقریبا همیشه از هر نظر عقب است (احتملا به استثنای نشستن و راه رفتن) تقریباً همیشه اولین علامت این حالت، تاخیر در توجه کردن به چیزهای مختلف و لبخند زدن است. گاهی حتی ممکن است اطرافیان فکر کنند کودک نابیناست، زیرا به نظر می رسد که هیچ توجهی به آن چه اطراف او روی می دهد ندارد.
چنین کودکی ممکن است حتی از نظر واکنش نسبت به صدا هم عقب باشد، هرچند وقتی او را تحت آزمون شنوایی قرار می دهید می بینید که شنوایی او کاملا طبیعی است. گاهی ممکن است کودک از نظر یادگیری جویدن عقب باشد که منجر به اشکال در خوردن غذاهای غیر مایع می شود.

بعضی از مراحل رشد در این کودکان دیرتر از حد معمول رخ می دهند، مثلاً ممکن است رفلکس چنگ زدن تا سه ماهگی ادامه یابد یا توجه پیدا کردن به دست ها تا حدود ۲۰ هفتگی صورت نگیرد، به همین ترتیب فرو بردن هرچیزی به داخل دهان که در کودکان شش تا دوازده ماهه کاملا طبیعی است، ممکن است درکودکان عقب افتاده برا مدت بیشتری ادامه یابد.

تمایل به انداختن اشیا به بیرون از تخت یا کالسکه معمولاً در حدود ۱۶ ماهگی متوقف می شود ولی اگر کودک از نظر ذهنی کند باشد، ممکن است مدت بیشتری ادامه یابد.
فقدان تمرکز حواس و توجه همگی از مشخصات یک کودک عقب مانده ذهنی هستند هم نشان ندادن علاقه و توجه و هم فعالیت بیش از حد اما بی هدف ممکن است نشان دهدنه اختلال توان ذهنی باشد.
فعالیت بیش از حد و بی هدف ممکن است تا مدتی خودش را نشان ندهد. کودکانی که در خردسالی بسیار پر خواب بودند ممکن است دچار تغییر قابل توجهی شده باشند و در حال حاضر قادر به تمرکز حواس نباشند. آن ها از یک فعالیت به فعالیت دیگری می پرند و حتی به صورت فیزیکی دور اتاق می گردند و به صورت گذرا به چیزهای جزیی فراوانی علاقه نشان می دهند؛ اوج این کار به صورت فعالیت دیوانه واری تجلی می یابد که تحمل آن بسیار مشکل است.