دختر چهار ساله ای دارم که بسیار خیالبافی می کند، آیا این خیالبافی ها نگران کننده هست؟
خیالپردازی ها در کودکان تا چهار سالگی کاملا طبیعی است و جزئی از روند رشد آنها محسوب می شود. ویژگی جاندار پنداری آنان آن را تشدید می کند. این ویژگی باعث می شود که به اشیا جان بدهند و با آنان صحبت کنند.
کودک شما در ذهن خود چیز هایی را مجسم می کند که اصلا وجود ندارد ، قدرت تخیل در این سن آنقدر زیاد است که می تواند خود را به جای دیگران بگذارد و این که در بازی ها خود را قهرمان می داند و درباره والدین خود اغراق می کند. دوستان خیالی دارد و همه اینها به همین ویژگی خردسال بر می گردد.
خیالپردازی در این سن نگران کننده نیست ؛ بنابراین لزومی ندارد او را از این کار بازدارید، مطمئن باشید که ضرری برایش ندارد و به تعادل روحی او لطمه ای نمی زند.
او را هر گز به دروغگویی متهم نکنید ؛ چون خیالبافی کودک در این سن دروغگویی مصطلح در بین بزرگسالان نیست.
خوب است او را در زمینه داستان و فیلم ها با دنیای واقعی آشناتر سازید تا بین دنیای خیالی و واقعی فرق بگذارد.
علل خیالبافی کودکان
خیالبافی افراطی کودکان علل متفاوتی دارد:
۱. فشارهای روحی :
فشارهای روحی ناشی از اختلاف والدین یا تولد فرزند دوم و .. جهان حقیقی را برای او تیره و تار می کند و وی را به خیالبافی می کشاند تا از دنیای واقعی بگریزد.
۲. برآورده نشدن نیازها:
برآورده نشدن نیازهای جسمی او ( غذا،لباس، اسباب بازی) و روحی اش( محبت؛ توجه) او را به خیالبافی می کشاند تا در خیال به آنها برسد.
۳. محرومیت
محرومیت کودک از علاقمندی ها (پارک، سینما، شهربازی) ، محرومیت از دیدار نزدیکان و همسالان عامل مهمی برای خیالبافی های افراطی است.
۴. تنهایی :
در صورتیکه برادر یا خواهری ندارد، ارتباط او را با همسالان بیشتر کنید.
۵. بیکاری:
با برنامه های متنوع جلوی بیکاری او را بگیرید. دیدن متعادل تلویزیون( حدود ۱ ساعت در روز) ، نقاشی ، مطالعه( البته نه داستان های خیالی) بازی با همسالان یا با خودتان او را مشغول ساخته از خیالبافی باز می دارد.
۶. رقابت های شدید:
اوج گیری برتری جویی به سبب رقابت های شدید در مدرسه یا بین نزدیکان در خیالبافی او موثر است.
*دیدن زیادی تلویزیون عامل تشدید خیالبافی است.
منبه: نسیم مهر؛ حسین دهنوی