شعر کودکانه عروسک بهار

خالــــه ی خوب بهــار براش دوخته عروســـک
بــــــهار از روز اول اســـمشو گذاشـته مومــک

مـــــومک قدش بلنده بــــــا دوتا چـــشم قرمز
رنـــــگ تنــــــش آبیه با چــــــند تـــا موی وزوز

مـــــومک یــــــه همبـــــازیه روزا بـــرای بــــهار
دســت توی دستــای هم میرن کوچــه و بازار

بــــــهار هرجا که میره مومک جونم بـــاهاشه
حتـــی شبا که خوابه اون تو خواب شـــباشه

یه روز بهار یه بچه ست مومک میشه بابایی
یه روز بهـــــار مامانه هــــی میخـــونه لالایی

گاهی با هم قهرن و یه وقتایی هـــم آشتی
کنار باغـــــچه میشــــه واسه اونا یه کشتی

وقتــــی بهار مریضه مومـــک میاد ملاقـــات
تو دستـــــــای بلندش گــــل داره و آب نبات

حتـــی روزای بــــــرفی یا اینـــــکه زیر بارون
ایــــن دوتا باز باهمن ـ دوتا دوســت مهربون

بـــهار میخواد همیشه با هم باشن دوتایی
هیــــچ کی نخواد بنـــــدازه بین اونا جدایی

Facebook
Twitter
LinkedIn
Telegram
WhatsApp

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

17 − 1 =