سندرم داون چیست؟
سندرم داون نوع خاصی از کودنی و ضعف قوای ذهنی است که به منگولیسم معروف می باشد. سندرم داون شایع ترین ناهنجاری کروموزومی است که حدودا در یکی از هر ۷۰۰ نوزاد رخ می دهد. این بیماری یک اختلال ژنتیکی است که در نتیجه تقسیم غیر طبیعی سلولی ایجاد می شود. در شکل معمول سندرم داون، سلول های بدن یک کروموزوم ۲۱ اضافی دارند. هر سلول در حالت عادی ۲۲ جفت کروموزوم همانند و دو کروموزوم جنسیتی دارد.
چه کسانی در معرض ابتلا به سندرم داون می باشند؟
خطر تولد نوزاد مبتلا به سندرم داون در زنان بالای ۳۷ سال شدیدا افزایش می یابد. یک سوم نوزادان مبتلا به این سندرم از مادران این گروه سنی متولد می شوند. زنانی نیز که یک بار کودک مبتلا به این سندرم زاده اند، احتمال بیشتری دارد که نوزاد جدید آن ها نیز به آن مبتلا باشد.

علایم سندرم داون
شیب داشتن چشم ها به سمت بالا و چین های پوستی مشخص در گوشه داخلی پلک چشم ها
صورت کوچک و گرد و گونه های توپر
زبان بزرگ که معمولا بیرون می زند
مسطح بودن پشت سر
شلی دست و پا
کوتاهی قد
انگشتان نسبتا کوتاه و دست ها و پاهای کوچک
لکه های کوچک سفید رنگ بر روی بخش رنگی (عنبیه) چشم
کندی رشد جسمانی
اختلالات یادگیری
عوارض سندرم داون
حدود نیمی از کودکان مبتلا به سندرم داون با نقص قلبی به دنیا می آیند. این مشکل قلبی تهدید کننده زندگی است و نیازمند عمل جراحی می باشد. بعضی از این کودکان نیز ناهنجاری روده ای دارند. احتمال ابتلا به سرطان خون و کم کاری غده تیروئید در کودکان مبتلا به سندرم داون بیشتر است. ناپایداری مفاصل گردن نیز که باعث محدودیت بعضی حرکات ورزشی می شود در آن ها بیشتر رخ می دهد. مشکلات شنوایی، بینایی، پوستی، استخوانی در این کودکان بیشتر است. از آنجایی که این سندرم باعث اختلال در سیستم ایمنی بدن می شود، کودکان مبتلا بیشتر در معرض خطر بیماری های عفونی مانند ذات الریه می باشند. چاقی و عفونت گوش در آن ها بیشتر دیده می شود. بزرگسالان مبتلا به سندرم داون در معرض بیماری آلزایمر و آترواسکلروز (تصلب شرایین) و یائسگی زودرس قرار دارند.