نی نی دختری گفت: « وای بیرون چقدر تاریک است! من می ترسم. » پری شنید. شکل کرم شب تاب شد. شب تاب پری شد و گفت: « من کرمِ شب تابم. پشت پنجره تا صبح می تابم. »
نی نی دختری خوش حال شد. به شب تاب پری نگاه کرد و نگاه کرد و خواب رفت. به شهر مهتاب رفت.

نویسنده: افسانه شعبان نژاد
تصویرگر: طیبه توسلی