همیشه بر لبانش

دعایی ساده دارد

میان دست‌هایش

گل و سجاده دارد

چرا این قدر مادر

به رنگ آسمان است؟

چرا چادرنمازش

پر از رنگین کمان است؟

خدا را کرده دعوت

به دیدار دوباره

دو چشمش نور داده

به مهتاب و ستاره

شب از خورشید پر شد

به هنگام دعایش

گلِ سجاده تر شد

به زیر اشک‌هایش

دوباره چادرش را

به سر کرده ست مادر

تو هم با او دعا کن

بگو الله اکبر

دادیار حامدی